«پينك فلويد» نخستين گروه «اسپيس راك» (Space rock) بود و از ميانه دهه¬ي 60 ،موسيقي آنها با سازهاي الكترونيك و افكت هاي ويژه براي كنار زدن مرزهاي سبك و قالب «پاپ» آميخته شد. درهمان هنگام آنها با چنان حجم زيادي از زمينه هاي شعر و مفهوم درگير شدند كه موسيقي شان در هردو زمينه آوا و واژگان تقريبا كيفيتي كلاسيك پيداكرد. با وجود ستاره بودن پينك فلويد، اين گروه در دهه 80 دراثر كشمکش برسر رهبري گروه و نام انحصاري گروه افت كرد. اما پس از آن توانایی پر کردن استادیوم ها و قرار گرفتن دربالاي نمودار ها را پیدا کردند، و كمي بيشتر از ويژگي هاي موفقيت آورشان بهره گرفتند.گرچه زوال پاياني آنها اين حقيقت را كه در نخستين دهه كارشان يكي ازگروه هاي پيشرو در كنسرت ها و به ويژه در كارهاي استوديويي بودند را از بين نمي برد .
درحاليكه كه پينك فلويد بيشتر با مفهوم هاي جنجالي آلبوم هاي دهه 70 اش شناخته مي شود، آنها كارشان را در شاخه اي متفاوت از «سايكيدليك » آغاز كردند. اين گروه به دست «سيد برت»،ليد گيتاريست و رهبر گروه، كه داراي استعداد ذاتي بود و بیشتر اثرهاي نخستين آنها را مي نوشت و مي خواند ،شكل گرفت .
Syd Barrett
اين دانشجوي كمبريج گروه را با «راجر واترز» (Roger Waters) -نوازنده باس-، «ريك رايت» (Rick Wright) -نوازنده كيبورد- و «نيك ميسن» (Nick Mason) -درامر- شكل داد.
نام پينك فلويد كه به نظرعجيب مي آيد، درواقع از نام كوچك دو موسيقيدان قديمي سبك بلوز، «پينك اندرسون» (Pink Anderson) و «فلويد كانسيل» (Floyd Council) گرفته شده است.
درآغاز پينك فلويد بيشتر پيرو سنت بود تا شيوه اي كه بدان علاقه داشت و بيشترتمركز آنها بركارهاي «راك» و «آر اند بي»(R & B) رايج بين گروه هاي انگليسي ميانه¬ي دهه شصت گذاشته مي شد.
پينك فلويد به سرعت شروع به تجربه¬ي كارهاي تازه كرد؛آهنگ هايي با ساز هاي نامتعارف(نو و خشن) كه به كمك فيدبك، پاساژهايي هيجان انگيز ايجاد مي كردند،جيغ هاي الكترونيكي، صداهاي موهوم و غيرمعمول تقويت شده و داراي پس آوا و كارهايي همچون لغزاندن گلوله هاي كوچك روي سيم هاي گيتار ساخت .
درابتداي 1966،پينك فلويد كارش را به عنوان گروهي زيرزميني در لندن پيش گرفت.رقص نور را به افكت هاي سايچدليك افزود و مهم تر از همه سيد برت آهنگ¬هاي «پاپ-سايكيدليك »را با ساخت هاي غيرمعمول (به ويژه گيتار فراموش نشدني)تركيب كرد و با ملودي هاي گيرا و ترانه¬هاي نفوذكننده و قاطع، جهان را با احساسي شاعرانه و كودكانه نشان داد.
{mp3player:http://images.dangdang.com/onlineplay/music/Hey-you.mp3}
گروه در سال 1967 قرار دادی را با شرکت EMI امضا کرد و با یک تك آهنگ عالی به نام "Arnold Layne," در تاپ 20 قرار گرفت.(نخستين تك آهنگ آنها در سايكيدليك )
پينك فلويد براي اينكه «پايپر»(Piper) تنها آلبومي باشد كه بارهبري سيدبرت ساخته شده بود، هرگز آلبوم مشابهي توليد نكرد.در ميانه سال1967 ،نشانه¬هاي هشدار دهنده¬اي از افزايش عدم تعادل رواني سيد برت آشكار شد.برت به «سندرم كتاتونيك»دچار شده بود.وي از موسيقي اصلي خارج مي شد(خارج مي زد)و يا به هيچ روي نمي نواخت.براي همين آنها تور آمريكاشان را زودتر از زمان مقرر تمام كردند ،زيرا برت نمي توانست همكاري كند وديگر عضوهاي گروه پي بردند كه نمي توان با او كار كرد(چه در اجراي زنده و چه در كاراستوديوديي).
در آغاز سال 1968، «ديو گيلمور» (گيتاريست)، كه از دوستان گروه و همچنين دانشجوي كمبريج بود، به عنوان پنجمين فرد به گروه پيوست.آنها اعتقاد داشتند كه گيلمور مي تواند به بقاي گروه كمك كند .برت هنوز هم مي توانست براي نوشتن(متن آهنگ) و ضبط همكاري نمايد، كه اين نيز فايده اي نداشت و پس از چندماه ازگروه بيرون رفت.
David Gilmour
مدیر پينك فلويد درحاليكه گيتاريست و خواننده و ترانه سرا اصلي اش را نداشت، تصميم گرفت كه گروه را رها كند و برت را براي تنها كاركردن مديريت كند.
در اينچنين موقعیتی 99 از هر 100 گروه از هم می پاشید ولی در عین تعجب پینک فلوید دوباره بازگشت و نه تنها دوباره محبوبیت خود را به دست آورد بلکه موفق تر هم شد. ولی هنوز اول بازی بود. اولین آلبوم به تاپ 10 بریتانیا رسید، ولی گروه هنوز در آمریکا ناشناخته بود، جایی که از دست دادن سید برت هیچ معنایی برای رسانه نداشت. گیلمور یک گیتاریست عالی بود و گروه قابلیت نوشتن کار های بلند پروازانه را داشت، درنهايت واترز به عنوان آهنگساز اصلی انتخاب شد. در سال 1968 و به دنبال Piper at the Gates of Dawn، A Saucerful of Secrets، با استفاده از سولو های نوشته شده توسط برت و با کمی تغییر به تاپ 10 بریتانیا رسید.
در 4 سال بعد پینک فلوید به سیقل دادن سبک و کار های خود پرداخت. در زیر صدای ارگ و گیتار و تم های مربوط به بلوز و پاپ باعث شد که به یک مخاطب عظیم دست پیدا کنند. با ترک کردن بازار سینگل ها، به روی طول آلبوم ها تمرکز کردند و طرفداران زیادی در سبک پروگرسیو راک پیدا کردند و تور هایی در اروپا و آمریکا اجرا کردند. کار هایی مثل Ummagumma، Atom Heart Mother ( یک همکاری با Ron Geesin در آهنگ سازی) و... ( ساند ترک فیلم) همه دارای موسیقی بسیار تاثیرگذار بودند.
{mp3player:http://1scottentertainment.com/music/Pink%20Floyd-%20Compfotably%20numb.mp3}
در اوايل دهه 70 ،سيد برت در حال محو شدن از ذهن بيشتر هواداران پنك فلويد بود ، گرچه گروه ،هرگز به درخششي كه در آغاز كارش در 1967 داشت نرسيد. در سال 1971 تلاش هاي گسترده ي گروه را به هدف هاي دست يافتني تري هدايت كرد. پينك فلويد يا شنوندگانش انتظار موفقيت آلبومشان در 1973(Dark Side Of The Moon)را نداشتند اما موسيقي راك آنها با بهره گيري از ضبط با تكنيك هاي مدرن و هنري مانند تمركز بيشتر برنوشتن آواز ،افكت هاي ويژه استريو فونيك استفاده از ساكسيفون و آواهاي پس زمينه زنانه همه گير شد.
تعيين روندي براي كار پينك فلويد دشوار بود ،آلبوم "Wish You Were Here " كه با آهنگ"Shine On You Crazy Diamond"درباره ي سيدبرت پررنگ شده بود در سال 1975 منتشر شد.
" Dark Side Of The Moon"سوژه هاي ناامني ،ترس و بيهودگي زندگي مدرن را دربر داشت و"Wish You Were Here" و " Animals" در 1977 اين مضمون هارا ادامه مي دادند .تااين هنگام واترز اثر زيادي برموسيقي و شعر پينك فلويد داشت كه با "The Wall"در 1979تثبيت شد.
{mp3player:http://www.1scottentertainment.com/music/pink Floyd- wall.mp3}
درپي شماره يك شدن "ِDark Side Of The Moon" پينك فلويد به عنوان سوپرستار در آمريكا ركورد را شكست.شگفت آور تر از آن ، اين اثر آنهارا براي هميشه به يكي از پرفروش ترين ها تبديل كرد.اين آلبوم 741 هفته جزو آلبوم هاي پرفروش بود. بافت آهنگ ها به بين المللي شدن آهنگ ها كمك كرد و همچنان نيز ازآلبوم هاي مشهور راك در سراسر جهان است .
آلبوم "The Wall"موفقيت بزرگي (حتي با استاندارد هاي پينك فلويد)بود زيرا آنها برخي عنصرهاي موسيقي پاپ راجايگزين بافت هاي الكترونيكي كرده بودند ،اگرچه پينك فلويد تا سال هاي پاياني دهه شصت حتي تك آهنگ هاي كمي را توليد كرده بود ، " Another Brick In The Wall"تا آن سوي اقيانوس اطلس نيزشماره نخست بود .پينك فلويد در طول دهه 70 كنسرت هاي زيادي داشت اما تور "The Wall " ،ساخت يك ديوار واقعي در هنگام اجراي گروه را نشان مي داد كاري متفاوت و فراتر بود .
{mp3player:http://athlon.pp.fi/Share/Pink%20Floyd%20-%20High%20Hopes.mp3}
در دهه 80گره ی كار گروه بازشد . هرچهار نفر پروژه هاي تكنوازي انجام داده بودند و واترز كنترل هويت شعر و موسيقي گروه را در دست گرفت.(1983)«The Final Cut » تلاش غيرجذابي با نوآوري هاي الكترونيكي كم ومشابه كارپيشين آنها بود.كمي پس از آن گروه براي مدتي پراكنده شد ،در 1986، واترز از گيلمور و ميسن شكايت كرد تا شراكت گروه را از بين ببرد(رايت عضويت را به شکل كامل از دست داده بود.)
در1987 پينك فلويد آلبوم «Momentary Lapse Of reason»را كه جزو پنج آلبوم برتر بود به بازار فرستاد.پس از بيست سال پينك فلويد رهبراصليش را براي به دست آوردن كاري با موفقيت بالا كنارگذاشت.و دوباره اين كار را با جانشين او انجام دادند.واترز آلبوم هاي سولو را به بازار روانه كرد كه با اقبال متوسط روبه رو شد.درحاليكه همكاران پيشين او (كه رايت دنبالشان بود)موفق مي شدند.
{mp3player:http://people.uleth.ca/~michael.lanyi/Misc/Zene/Pink_Floyd_Money.mp3}
پينك فلويد پايگاه خوبي ميان هوارادانش داشت ،اما كمي هم هواداران كارهاي پيشين راجر واترز بودند.
آنها كارشان را بلد بودند و توانستند آن را در مقياس بزرگ اجرا كنندو ميليون ها مشتري كه بيشتر آنها در هنگام ساخت«Dark Side of the Moon» به دنيا نيامده بودند و نمي دانستند كه سيد برت زماني عضو گروه بوده است،كارهاي آنان را خريداري مي كنند.نخستين آلبوم استوديويي آنها «The Division Bell» درطول هفت سال ،در سال 1994 جزو پر فروش ترين ها بود بي آنكه اثري روي راك رايج بگذارد.
هم چنين آلبوم زنده «Pulse» كه درطول توري كه به طور معمول ماهرانه برصحنه حاضر و در سال 1994ضبط شد كه شامل نسخه ي كنسرتي "The Dark Side Of The Moon " است كه مهم ترين بخش آن بود.
سولو واترز ،همراه با سولو «The Wall»كه در محل قبلي ديوار برلين در 1990 اجرا شد و به صورت آلبوم به بازار آمد.
وسيد برت مانندديگرافراد بااستعداد به تدريج به طور كامل از ياد مردم رفت.
Syd Barrett