|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ گاه آرشه را بر نمی داشت تا پاساژها را توضیح دهد. اگرچه خود هوادار و استاد تکنیک بود. بنابر ترسی که هنرجویان از سوال پرسیدن از آئور داشتند از یکدیگر سوال میکردند. وی استعدادها را تخمین می زد اما هیچ بهانه ای را برای عدم دقت، بی نظمی و غیبت نمی پذیرفت. وی به وقت شناسی بسیار اهمیت می داد، انتظار داشت هنرجویانش به جزئیات توجه کنند، کلاسهای وی به همان میزان اجراهای رسیتال سخت بودند!
هر هفته از هنرجویان می خواست تا اجرای کامل قطعه ای را با خود داشته باشند که تمرین هر کدام نیازمند یک هفته وقت بود.
هنگامی که هنرجویی احساس آمادگی برای اجرای قطعه ای را داشت 10 روز جلوتر باید برای کلاس گروهی نام می نوشت. روز اجرا، آئور انتظار داشت که هنرجو با ساز کنسرت و با لباسی که برای کنسرت خواهند پوشد حاضر شود و با یک همنواز در صورت لزوم.
او همیشه سر وقت بود و انتظار داشت زمان حضور وی همه چیز آماده باشد، روز اجرا نه تنها دیگر هنرجویان و والدین بلکه چندین موسیقیدان میهمان برجسته نیز حضور می یافتند. در زمان اجرا آئور دور کلاس می چرخید و ایرادها را تصحیح می کرد. خود وی گفته است: "زمانی که تنها هنرجو نصف آمادگی اصلی دارد نمی توان درباره اجرایش قضاوتی کرد." وارد شدن به کلاسهای آئور نیاز به استعداد داشت اما ماندن در آن صبر و کار سخت می طلبید. آئور گاه بسیار عبوس، سخت گیر و جدی می نمود.
هنرجوی بدشانس به راحتی از کلاس اخراج می شد؛ او اجرایی بی روح و ضعیف را نمی پذیرفت. در حالی که آئور از هنرجویانش بیش از حد توانشان انتظار داشت، خود را نیز وقف آنان می نمود. وی به آنان کمک می کرد تا بورسیه و یا ساز بهتر تهیه کنند. از نفوذ خود در مقامات بالای دولتی برای گرفتن اجازه اقامت برای شاگردان یهودی خود، استفاده می کرد. وی به هنرجویانش سبک و طبع شخصی خودشان را می بخشید، همچنین وسعت دید و تفکرشان را وسیع می نمود، آنان را مجبور به خواندن کتاب و بهبود رفتار اجتماعیشان می کرد، همچنین اصرار داشت هنرجویانش زبانی غیر از زبان مادریشان را نیز بدانند.
حتی زمانی که آنان حرفه خود را آغاز می کردند وی از نوشتن نامه سفارشی آنان به رهبران و مدیران کنسرت ها دست نمی کشید. زمانی که میشا المان شاگردش خود را برای اولین اجرایش در لندن آماده می کرد، آئور خود را به آنجا رسانید تا او را راهنما باشد.
آثار آهنگسازان بزرگ که به آئور تقدیم شد بسیار زیاد است. ویلن کنسرتو اثر چایکوفسکی، اگرچه وی بعدها این اثر را اجرا کرد اما در ابتدا از نواختن آن امتناع ورزید زیرا آن قطعه را غیر قابل اجرا و با پاساژهایی با کاراکتر نامناسب برای ویولون می دانست! آئور چندین قطعه کوتاه برای ویولن ساخت شامل؛ "Rhapsodie hongroise" برای ویلن و پیانو. همچنین چندین کادانس هایی (cadenzas) در ویلن کنسرتوی بتهوون، ویلن کنسرتوی موتسارت و ویلن کنسرتوی برامس نوشت.
همچنین سه کتاب نوشته است؛ "نواختن ویلن آنطور که من آنرا تدریس می کنم" (Violin Playing as I Teach It) در سال 1920، زندگی من در موسیقی (My Long Life in Music) در سال 1923 و " آثار بزرگ ویلن و تفسیرهایشان" (Violin Master Works & Their Interpretation) در سال 1925.
نوازنده جاز ویبرافون؛ ورا آئور (Vera Auer) برادر زاده لئوپاد آئور، بازیگر میشا آئور (Mischa Auer) نوه او و جیورجی لیگتی (György Ligeti) آهنگساز، برادرزاده (یا خواهرزاده) بزرگ او می باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|