|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز سازنده به کار بر روی سوراخ های F (سوراخ های صدا) می پردازد. او به وسیله ی یک قالب صفحه ی رویی را از سمت برآمده (که در قسمت قبل کار بر روی آن به اتمام رسید) علامت گذاری می کند.
  
قالب را بر روی صفحه ی رویی قرار می دهد و با مداد مکان سوراخ های F را روی صفحه مشخص می کند.
انتخاب مکان درست سوراخ های F امری است بسیار مهم که نه تنها به ما کمک می کند مکان دقیق خرک را مشخص کنیم بلکه در وسعت صدا نیز تاثیر بسزایی دارد.
سپس سازنده از یک اسکنه ی کوچک برای لبه دار کردن کناره ی سوراخ F استفاده می کند. منظور از این کار به طور کلی زیبایی است.
لبه دار کردن به وسیله ی یک لیسه ی فلزی به پایان میرسد.
 
سپس سازنده مرکز سوراخ های بالا و پایین را با استفاده از قلم مشخص نموده و با یک دریل دستی سوراخ می کند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|