در رابطه با موسیقی جاز
جاز یا جَز یکی از گونه. های موسیقی است که از مشخصات آن نت. های آبی، مکث و ضدضرب، ضرب. های تاب. دار و خرامان (سوینگ) ، پرسش. وپاسخ. خوانی، چندضربی بودن و بداهه. نوازی است. جاز را نخستین گونه هنری پدید آمده در ایالات متحده امریکا می. دانند.
جَز در فرهنگ و موسیقی غرب افریقا و نیز در سنت. های موسیقائی سیاهان امریکا مانند بلوز و رگتایم و دسته. های موسیقی نظامی اروپائی ریشه دارد. در آغاز سده بیستم این گونه موسیقی در میان سیاهان امریکا رواج یافت و در دهه 1920 در بسیار از کشورها رایج گردید. از آن زمان به بعد جَز تأثیر زیادی در عرصه موسیقی داشته و هنوز در تحول و تغییر است.
وینتون مارسالیس ترومپت نواز چیره. دست امریکایی و برنده جایزه پولیتزر در باره جاز می.. گوید:
جاز ابداع سیاه. هاست. جاز بازگوکننده خیلی چیزهای عمیق روحی است و نه تنها درباره ما سیاه. ها و نحوه نگاه ما به مسائل است بلکه درباره اصل معنی زندگی مردمسالارنه امروزی هم است. جاز همان شرافت نژاد سیاه است که به صورت صدا درآمده است. در این سبک از موسیقی همه چیز را می. شود دید، چه ناگفته. گذاشتن. ها، چه نفوذ کردنها، چه پیچیده. بودن. ها و چه مستور ماندن. ها همه را می. شود در این سبک دید. تا جاییکه من میدانم نواختن جاز از همه سبکها سخت. تر است. جاز بهترین تفسیر احساسات شخصی در تاریخ موسیقی غربی است.
جاز خود به سبکهای فرعی زیادی تقسیم می. شود که برخی از آنها عبارت. اند از:
دیکسیلند
بیگبند یا سوینگ
بیباپ
کول جز
فری جز
جاز برزیلی
سالسا جز
فیوژن
سول جز
اسید جز
سموث جز
مدال جز
آوانگارد جز
واژه جاز از زبان عوام سیاه. پوستان گرفته شده و احتمال می. رود که در اصل دارای معانی جنسی بوده، هرچند ریشه. های دیگری نیز برای آن پیشنهاد شده است.
... ..
تولد دوباره موسیقی جاز سیاهان بریتانیا
نيويورك تايمز:آمریکا، سرزمین اصلی موسیقی جاز است، و تقریبا تمام موسیقی. دان. های بزرگ جاز تاکنون از این کشور بوده. اند. اما در سال. های اخیر، ورق برگشته است. در دهه اخیر، بررسی. های متخصصان تاریخ موسیقی جاز نشان می. دهد آمریکا دیگر اولین و آخرین سرزمین جاز نیست. کشورهای جهان دیگر در این عرصه مقلدان صرف آمریکا نیستند، بلکه خود به جایگاهی والا دست یافته.. اند و صاحب سبک شده. اند.
یکی از گروه. هایی که در سال. های اخیر تعدادی از مهم. ترین آثار موسیقی جاز را تولید کردند، گروهی است متشکل از چند سیاه. پوست بریتانیایی که رهبری آن را چهره آشنای موسیقی جاز، گری کرازبی بر عهده دارد. این گروه که نام آن «جزجاماییکا» است، از اواسط دهه نود به این سوتعداد زیادی آلبوم جز منتشر کرده. است که چند آلبوم از این بین جزء بهترین آثار این شاخه از موسیقی در سال. های اخیر است. اعضای این گروه عبارت. اند از سوتو کینچ نوازنده جوان ساکسیفون، دنیس باپتیست نوازنده ساکسیفون تنور، آبرام ویلسون، نوازنده ترومپت و خواننده گروه که متولد آمریکا است، و خود کرازبی که رهبری گروه را برعهده دارد.
اولین نکته جالب توجه در مورد این گروه، هویت آن. هاست که ترکیبی است از سیاه. پوستان آفریقایی و حوه دریای کاراییب ساکن بریتانیا. نکته دیگر این که اعضای این گروه، هر کدام گرایش. ها و ایده. هایی متفاوت از یک. دیگر دارند و همین امر موجب تنوعی خاص در قطعات آن. ها شده است. به این ترتیب، در موسیقی این گروه می. توان تلفیق جالبی از بلوز، جز کلاسیک، موسیقی آفریقایی و رگي، موسیقی مردم جاماییکا، را یافت.
از سویی دیگر، این گروه را می. توان نماینده موسیقی جز سیاهان بریتانیا دانست. این موسیقی، در واقع شکل گسترش. یافته. ای از جز کلاسیک آمریکایی است که تاکید بیشتری بر ریتم دارد. کرازبی و دیگر اعضای گروه، به نژاد و طبقه اجتماعی خود نیز بسیار اهمیت می. دهند و تلاش می. کنند این مساله به نوعی در موسیقی گروه نمود داشته باشد. جزییات بیشتر را بهتر است از زبان خود آقای کرازبی بشنویم.
گری کرازبی 50 ساله، یک جاماییکایی. الاصل متولد بریتانیا، خواهرزاده نوازنده سرشناس گیتار، ارنست رانگلین است. در حدود پانزده سال پیش، او یکی از بنیان. گزاران سازمان کانتری. پاین بود که در واقع مرکز آموزش موسیقی جاز سیاه. پوستان به شمار می. رود. پس از آن، او به همراه چند نوازنده دیگر گروه «جز وریورز» را تاسیس کرد که از گروه. های مهم جز بریتانیا در دهه هشتاد به شمار می. رود. خود او در این باره می. گوید: «در گروه «جز وریور» به خاطر مسائل مالی تمام سعی. مان را می. کردیم تا موسیقی. مان تا حد ممکن مخاطبان بیشتری داشته باشد و تجاری. تر باشد. اما نقطه عطف گروه ما آن. جا بود که برای اجرا به «کافه جز» لندن دعوت شدیم. در آن. جا توقعات از ما بسیار بالاتر بود و بعد از ظهرهای شنبه باید با ایده. های تازه و موسیقی جدی. تری که بیشتر شبیه به جز کلاسیک آمریکایی باشد به روی صحنه می. رفتیم. »
به این ترتیب بود که کرازبی بیش از پیش با جز کلاسیک آمریکایی درگیر شد و نهایت تلاشش را کرد که در این موسیقی تغییراتی ایجاد کند و مقلد صرف نباشد.
اما گری کرازبی در راه گسترش ایده. هایش با مشکلات زیادی هم مواجه شد. حتی تا همین سال. های اخیر نیز نوازندگان سیاه. پوست موسیقی جاز در بریتلانیا با مشکلات زیادی مواجه بودند، و تنها همین اواخر فشار سیاست. مداران رادیکال انگلیسی باعث شد آزادی. های بیشتری برای موسیقی.. دانان و نوازندگان سیاه. پوست انگلیسی به وجود آید. تنها در همین سال. های اخیر این امکان فراهم شده که سیاه. پوستان در مدرسه موسیقی گیلدهال انگلیس جز تدریس کنند و آموزش ببینند، و مالک کافه جز لندن نیز کمک بزرگی در این راه به نوازندگان سیاه. پوست کرد و مکانی فراهم کرد تا این موسیقی. دان. ها گرد هم بیایند و با فراغ بال به تبادل تجربیات موسیقایی بپردازند.
«ما تنها گروهی هستیم که می. تواند معنای واقعی موسیقی جاز اروپایی را به جهانیان نشان دهد. ما تنها گروه اروپایی هستیم که با هیچ نوع محدودیت نژادی مواجه نیست و می. تواند به هر چه می. خواهد دست پیدا کند. »
علاقه مندي ها (Bookmarks)